Punktualnie nigdy

17 stycznia 2023

Dwie miniatury mistrza niespełniających się wizji z detalicznym wstępem Andrzeja Zgorzelskiego, którego komentarz odsłania to, co dla nas najistotniejsze w numerze poświęconym a to potrzebom odkrywania na metaforycznej osi góra – dół, a to jakimś transgresywnym ambicjom: bohater skoku w morską głębinę z opowiadania W otchłani zupełnie nie przygotował narzędzi, kolb i ołówków kreślarskich, dzięki którym udokumentowałby swoje doznania. Stworzył on i w toku prób udoskonalił kapsułę, mającą go zwieźć na dno morskie, a potem z niej wydobyć. Najobszerniejsza prezentacja mechanizmów kapsuły mówi o sposobie jej zanurzenia i wynurzenia tak, żeby pasażer wrócił na powierzchnię żywy. Czy nie o to chodzi alpinistom? Och, pewnie, że nie tylko o to, więc nie czepiajmy się w takiej chwili nieznacznej manipulacji recenzenckiej i nie próbujmy wtłaczać w nas uczucia osamotnienia. Czego więc doświadcza hydronauta podczas opadania i już na dnie? Pięć mil w głąb, ciemności, wydawałoby się, a jednak nie na tyle egipskie, by Elstead nie wziął hołdu dla swojego dokonania (i – co ważne – nie hołdu dla ludzkości). W kulminacyjnej dla pobytu na dnie chwili „Gdy się tak [Elstead – PJ] niespodziewanie ukazał, śpiew przekształcił się w ekstatyczne okrzyki…”. Chwilę zaś później „Nie wiedział, w jaki sposób się uwolnił, sądząc jednak z końca liny, po prostu przetarła się ona o krawędź ołtarza”. Ołtarza. Nie niesamowite? Na koniec trzeci fragment, w jakiś przejmujący sposób podsumowujący naszą cywilizacyjną zdobycz czubka własnego nosa: „Niekiedy tonące przedmioty powalają ich [mieszkańców dna – PJ] i miażdżą, jak gdyby z wyroku jakiejś niewidzialnej siły w górze, a niekiedy zsyłają rzeczy niezwykle rzadkie czy niezwykle użyteczne albo wyroby stanowiące inspirację dla nowych pomysłów”. Piotr Janicki − urodzony w 1974 r. w Białymstoku, mieszka w Supraślu. Współtwórca i redaktor zina poetyckiego www.cycgada.art.pl (2005-2010). Autor tomów poetyckich: Nadal aksamit (2006), Wyrazy uznania (2014), 13 sztuk (2016), „psia książka” (2018), Spis treści (wraz z Adamem Kaczanowskim) (2020), Ćwiczenia muzyczne albo księga muz napisane przeze mnie na gruzach cesarstwa Stanów Zjednoczonych Ameryki Płn. (2022). Współautor, wraz z Bartkiem Kalinką, płyty „Boży rok” (2007). TEKST W FORMACIE .PDF ZNAJDZIESZ TUTAJ

Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Wydanie dwóch numerów nieregularnika „Epea. Pismo literackie” w 2022 r. dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. PRZECZYTAJ TAKŻE:

 

Powrót na początek strony