Edyta Ślączka-Poskrobko: „*** (Łata chodnika rozlała się po peronie)”, „*** (przed nami droga)”

* * *

Łata chodnika rozlała się po peronie senne oko niebieskiego szynobusu przerzucało karty minut reflektor słońca penetrował okolicę a przydrożna tirówka znanego poetę leniwie otwierało się jezioro złudzeń a rozlazłe po nasypie róże przypominały o potrzebie smakowania czasu  

***

przed nami droga gwałtownie spada w morze dwu satyrów z psotnym uśmiechem kryjąc rogi w marynarskich czapkach konsternację naszą nawija na szpulki śmiechu niedowierzania rozpryskują się jak szklane kiedy mitycznym czarem zwabiona zjawia się droga jak wielka ryba wyskakując z wody zabiera na chwilę wolność srebrnym sardynkom walcząc o oddech łapią tęczę ze słońca póki litościwe dłonie nie zwrócą im malachitowej toni odjeżdżamy bogatsi o dźwięczące śmiechy długo jeszcze znajdujemy je w zakamarkach naszych aut CZYTAJ WIĘCEJ...