Epea
Olga Rembielińska, Michał Mytnik, "Oralna iluzja słowa"
Do Olgi Rembielińśkiej i Michała Mytnika dołączyła dzisiaj Katarzyna Śmigielska. "Oralna iluzja słowa" jest demonicznym tytułem. Słowo, kłodo, makaronie! -- Gebūr oznaczało „chłopa” -- powiedziała Rembielińska. -- Spokojnie, „rdzenia” szukać nie trzeba. -- odrzekł Mytnik. Wspaniałego weekendu w deszczu z nieba i w pomroce z odpoczynku, w linku z komentarza!
Michał Mytnik, "Nollywood a sprawa dialogu międzykulturowego"
Drugi dzień z Michałem Mytnikiem i Olgą Rembielińską; tym razem z Mytnikiem i Nasturcją Podolak, która nie wiadomo nawet, czy była w Afryce, której kino wziął na warsztat i pisze w nim m.in. tak: "• Ten brak maszynerii śmierci! • Ten brak nowotworu! • Te gadki, rozmowy, dialogi!"
Olga Rembielińska, "Wałdowo. Gawęda"
Przed nami trzyczęściowy secik z Olgą Rembielińską i Michałem Mytnikiem. Dwa nazwiska a trzy posty? Dwa nazwiska a trzy posty. Dziś krowa? Krowa. Ryba, ptak, pies, człowiek, który pisze: "Jestem wzruszony i czekam..."
Dragan Jovanović Danilov, Olga Lalić-Krowicka, 3 wiersze
Czuję się jak „dziewiątka” w drużynie piłkarskiej jakiejkolwiek słonecznej krainy odziana w dziób szybkiego statku i skupiająca ślady Williamsa i Yamala z po obu stron mojej głowy, która pęka od meczu. Wiersze Danilova są barwne. Chyba pierwszy raz użyłem tego słowa we właściwy sposób. Czy Lalić-Krowicka widziała więcej, kiedy czytała wiersze w oryginale? Nie, bo znam bałkańskie słońce. Czy znam bałkańskie słońce w taki sposób jak Danilov? Nie, dlatego potrzebuję Lalić-Krowickiej, bo czytała wiersze w oryginale. Chyba ostatni raz oglądam grafikę Magdaleny Cylwik z Szkoła ZDZ Białystok tak barwną, jak wiersze Danilova/Lalić-Krowickiej.
Jacek Bierut, "Ludzie" (fragmenty)
Czasem kręci nas bilet podróżny, wpisany na nim cel podróży niby znany, opowiedziany od lewej do prawej i od góry wzwyż a dziwi nas śmiałość czy wręcz hazardowność naszego nazwiska. W przypadku dobrze zatytułowanej literatury brzmi ono Jane Doe, ten opanowany gwałtowną pasją do bycia kimkolwiek, Jan Kowalski. "- Chodź, zobacz. - Matka Murzyna powiedziała to tak lekko, jakby mówiła do młodszego kolegi..." Na grafice Gosi Kulik jest jeszcze Fluffy i obraz m.in. węży.
Karol Maliszewski, "Czternasta siedem. Moralitet buffo" (fragmenty)
W coś upiornego gra autor sztuki, powołał nawet chór, żeby było i ciemniej, i dźwięczniej, bo materia dźwiękowa utworu jest miejscami nieskazitelna w dezorientującej roli. Tę chcieliśmy pokazać. O resztę pytajcie Karola Maliszewskiego, żeby wam podesłał plik.
Rozmowa z Agnieszką Wolny-Hamkało o pojęciach
Rozmawiamy o tegorocznym tomie "Wiersze o pojęciach" wydanym w warszawskim Convivo. Dwa razy jesteśmy bliscy zrozumienia wymagań stawianych przez Wolny-Hamkało, która raz jest przestraszona.
Stefan Szulc, Dorota Szulc, "Do Niebieskiego Jeziora"
Czy gdy marzę o spokoju na ziemi, to znalezione na wakacjach spokojne jezioro uprzytamnia mi tę możliwość, że jest ziemia? Nigdy nic nie wiadomo, czyli w pozytywnej wersji: wiadomo, czyli ujmując sprawę najprościej: tak.
Marek Nowak, "Coś, czego nie wiesz o sobie"
Nie nam zliczać galaktyki, a tylko troszczyć się o naszą: jak ogarnąć ją nawiasem, to i Nowaka i "Epeę" znajdzie się w niej. Wylądować u Nowaka natychmiast, żeby się od pierwszego zdania jego prozy pogubić. No co, fizyka...
Piotr Pazdej, "Preludium"
Ojciec i syn jako zbyt mocno zaciśnięta trytytka powiązująca życie ojca z żoną z życiem syna z żoną. W jakiejś przyszłości, kiedy to po zmroku "pali się tylko co piąta latarnia", a woda jest wydzielana.
„Epea. Pismo literackie”
Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 14A
15-097 Białystok
e-mail: epea@ksiaznicapodlaska.pl
